Η ΜΗΔΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΖΩΜΕΝΟΥ

Η ΜΗΔΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

Εκδόσεις Γαβριηλίδης

ΑΘΗΝΑ  2008

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

H Ιστορία του bedroom

Αλίμονο.

Γεννήθηκα νεκρός.

Δεν γνωρίζω πως ξυπνούν τον Ύπνο.

Όλα όμοια.

Όλα άδεια.

Ζηλεύω τον αέρα,

ταπεινώνω τα σύννεφα.

Κίνηση;

Δεν την καλοτυχίζω.

Κάλιο ο ιδρώτας συντροφιά μου,

παρά με ακρίδες το κρεβάτι μου.

Οι δολοφόνοι κάνουν τη δουλειά τους.

Εγώ δεν δουλεύω.

Χρήμα, βασιλιά της γης,

θέλω τα σκήπτρα από εσένα.

Μέσα στον ύπνο,

τρελό πουλί τρόμαξε τη Σφίγγα

κι έχασε το θρόνο.

Για την ώρα,

γεννήθηκα μια άλλη αλήθεια·

το μέλλον θα είναι ακίνητο.

Η ιστορία του fast – food

Αλίμονο.

Η μέρα θα με φάει.

Οι δικές μου Ερινύες

σπέρνουν λαχανικά.

Γιατί έκρυψε ο Μάντης

τα καλούδια;

Κάτι αλλάζει.

Να σιγώ ταιριάζει.

Κοιλιά, ζωή μου,

τίποτα μην μου αρνείσαι.

Στέρηση;

Άραβας,

ευχαριστιέμαι το ζυμάρι.

Τρώω. Χωνεύω.

Θέλω το τέλος

να με βρει χορτάτο.

Βρώση μου αγαπημένη, πεινώ ακόμα.

Κρύβω στα ρούχα μου σφαχτά.

Δεν μόλυνα κανένα, ούτε εμένα.

Αφανίζομαι πάλι πεινασμένος.

Η ιστορία του p.c.

Αλίμονο.

Ποθώ να βλέπω.

Μαύρα νέφη οι ηδονές.

Η Νύχτα βογκά.

Οι Ήπειροι φορούν δαντέλες.

Εκδίωξη του θριαμβεύοντος Κτήνους

Α.

Γνωρίζω μόνο,

δεν με γέννησε η ανάγκη κανενός λαού.

Κατά την αποδημία μου,

πήρα την εγγύηση ότι θα ζήσω πάλι,

παρά θα σέρνομαι στους κρημνούς της Αβύσσου.

Σώμα μου, πλέον, ο άνεμος.

Σε λίγο, αποχωρίζομαι κι αυτήν τη ζωγραφιά μου.

Γυρεύω άσυλο

στις κοσμικές αβύσσους.

Είδα κι άλλους να κοιμούνται εκεί.

Σβησμένα ονόματα

από το γένος των ανθρώπων.

Θ΄ αντλήσω δύναμη

από τα νερά του βάλτου.

Β.

Αντηχούν συριγμοί ψυχών.

Φίλοι νεκροί,

σταθείτε.

Να,

ο άγγελος μπροστά σας.

Γύρισε πίσω.

Γύρισε.

Μη με ξυπνάς.

Σε εξορκίζω.

Γ.

Στα βάραθρα του Λόγου,

ανάμεσα σε ίσκιους,

ξαπλώνω.

Μόνο αγάλματα στη λάσπη

και μυρωδιές αγαθών θυμάτων.

Δ.

Η ανάσα πετρώνει.

Ουράνιοι επισκέπτες δραπετεύουν.

Ας τους συλλάβει, επιτέλους,

ο αέρας.

Ε.

Το βλέμμα κιτρινίζει.

Η κραυγή καίει.

Αναζητώ λίγη

από την ευπρέπεια του Χρόνου.

ΣΤ.

Μια οβίδα φόβου με επισκέπτεται,

μέσα στην νύχτα.

Πάσχω μόνος.

Με αγάλματα. Με κτήνη.

Απολύω τα δεδομένα

και προσλαμβάνω το πάθος.

Ζ.

Θα συγχύσω

τους ισχυρούς των αιθέρων.

Θα τυλίξω το θάνατο

με εξαρτήσεις.

Απομένει η αγάπη, ασθενής

κι οι μυρωδιές υγρών μυκητοκτόνων.

Η.

Ψυχή ηδονή.

Άφρων λογισμέ,

αιχμάλωτε κι εχθρέ μου.

Είναι χάρισμα

να ξεχωρίζεις το κόστος

στις τοξικές ουσίες.

Προφητικό

Α.

Τα σημάδια

αφηγούμαι στα πουλιά.

Β.

Σχίζω τη σάρκα μου,

γυμνός των θρήνων.

Ούτε αγάλματα θεών

ούτε ανθρώπων.

Γ.

Αγέννητε, γιε μου.

Από ποια αρρώστια βυθίστηκαν οι χώρες;

Πάει καιρός που δεν ακούω θρήνο.

Δ.

Μιλώ τυφλός,

γιατί την άβυσσο γνωρίζω.

Τρώω τις μέρες

κι ονειδίζω τους αρχόντους.

Ε.

Δράκοι φύτρωσαν

στο νυφικό κρεβάτι.

ΣΤ.

Τα βρέφη

επιπλέουν στα λουτρά.

Γλιτώνει έτσι η Πατρίδα.